Ondanks de sombere weersvoorspellingen, trokken we de stoute
(wandel-)schoenen aan en vertrokken vol goede moed richting Bokrijk.
Daar aangekomen haalden we de landkaart boven met verschillende reeds uitgestippelde wandelroutes.
Welke kleuren zullen we volgen? Hoe kun je de kaart ‘lezen’?
En hoe kun je het vergelijken met de werkelijkheid?
Wie het er nog moeilijk mee heeft, kan altijd terecht bij het 6e lj: wij zijn er ondertussen al héél bedreven in!
Na het ontcijferen van de kaart konden we op weg. Eerste
halte: de grote visvijver.
We zagen er onder andere een zwaan, eendjes, kikkervisjes
aan de waterkant en een mooie reiger in de verte.
Een ‘toevallige’ wafel die in het water belandde, lokte een
grote koikarper naar de oppervlakte.
Onderweg zijn we veel mensen tegengekomen met hetzelfde idee
om op deze dag van de schitterende natuur te genieten. We zeiden ze allemaal
vriendelijk goedendag. De vrolijke zon zette ondertussen de gekleurde bladeren
overal in een warme gouden gloed. Geen wonder dat na een half uur de eerste
truien al uit gingen.
Onderweg hebben we veel paddenstoelen gezien, foto’s
genomen… De tocht verliep sneller dan we dachten. In een mum van tijd waren we
al bij de kinderboerderij. We zagen allerlei soorten dieren, konden spelen in
de speeltuin, van het zonnetje genieten en kastanjes rapen en knabbelen. Zelfs
de boterhammetjes smaakten eens zo lekker!
Ook de geitjes leken er zin in te hebben, want ze waren
zomaar uit hun wei gekomen om ons te volgen. Aangezien we zo’n
natuurliefhebbers zijn, hebben we niet alleen te geitjes weten te vangen, maar
ook een mooie groene kikker. Uiteraard hebben we die na een tijdje van
bewonderen weer vrijgelaten bij zijn vriendjes in de natuur.
Op de terugweg zagen we ook nog vele diere, we hadden er
‘extra oog’ voor gekregen J:
Kikkers, naaktslakken, wormen en ja, zelfs (dode) visjes langs de baan. Volgens
sommigen waren er ook nog gorilla’s en anaconda’s te zien (nee, ik noem geen
namen). Maar deze kinderen zullen gewoon over een heel gezonde portie fantasie
beschikken!
De terugweg verliep iets trager door de vermoeide benen,
maar toen we eens aan de grote speeltuin aankwamen, verdween alle vermoeidheid
plots als sneeuw voor de zon!
Al met al hebben we nog ruim een uur kunnen spelen.
Het was een zéér geslaagde dag! Mogen we morgen
weer???
Hier vind je de foto's.
