Jullie vertrokken
als 12-jarigen.
De vakantie van
je dromen.
Jullie hadden
hopelijk de leukste vakantie.
Maar dan horen
wij op het nieuws.
Er is een bus
tegen de tunnel gereden.
Ik kreeg de
tranen in mijn ogen.
Ik voelde mijn
hart stilstaan.
Ik denk maar
steeds aan de ouders.
Hoe moeten zij
zich wel voelen.
Ik vind het zo
erg, maar kan niets doen.
En toch gaat het
leven door.
Nu heeft iedereen
verdriet.
Maar hou je
sterk.
Michelle klas 6B
Geen opmerkingen:
Een reactie posten